Marek Szczęsny urodził się w Bydgoszczy w 1965 r. Studia ukończył na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 2008 r. uzyskał stopień doktora hab. na UMK w Toruniu. Od 2010 r. jest profesorem UWM na Wydziale Sztuki w Olsztynie w Instytucie Sztuk Pięknych. Pełni funkcję koordynatora systemu Erasmus+. Organizuje wspólne wystawy i projekty artystyczne w Polsce, Niemczech, Francji i Włoszech. Łącznie jest autorem ponad 30 wystaw indywidualnych, w tym kilku zagranicznych: Kunst in Maschinenraum, Gottingen – 2016 r., Galeria Spazio di Asimetrie w Bresci – 2017 r., Galeria LAV w Zagrzebiu – 2018 r., Galeria Tatoo Ryga – 2019 r., Galeria Coridor Ostrawa – 2020 r., Galeria im Biegasa w Ciechanowie – 2021r. Otrzymał liczne wyróżnienia i nagrody, a jego prace znajdują się w kilku znanych kolekcjach.Lesław Cześnik jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Od 1990 r. pracował w Muzeum Narodowym w Szczecinie. W 2011 r. przeszedł do Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, gdzie kierował Działem Konserwacji Muzealiów (w 2021 r. przemianowany na Pracownię).
Aktywny głównie w zakresie zawodu wyuczonego tj. konserwacji malarstwa sztalugowego, tablicowego i ściennego. Autor kilku publikacji dotyczących problematyki konserwatorskiej. Współorganizował i brał udział w wystawie zbiorowej Sztuka konserwacji – konserwacja sztuki, będącej prezentacją osiągnięć członków Sekcji Konserwatorskiej szczecińskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków (2002). Bywa, że w nielicznych wolnych chwilach maluje (także kopie) i rysuje dla podtrzymania koordynacji psychomotorycznej i warsztatu plastycznego w ramach autoterapii relaksacyjnej. Wraz z M. Szczęsnym przygotował wystawy rysunku w: Galerii Biblioteki UKW – Szczyty Niemożności 2019 r., KCPK Salon Hoffmanna – Choroba wysokościowa 2021 r., będące zapisem ich zainteresowań górskich, wspinaczkowych z domieszką fascynacji wobec dawnych dzieł obronnych.
Wystawa pt. „Kamienie rozmaite żywota naszego” jest zapisem skalnych zdarzeń z ich ostatnich plenerów. W pewnym sensie jest również mapą ich poszukiwań skalnego spełnienia się jako rysownicy i wspinacze w świecie pejzażu Jury Krakowsko-Częstochowskiej i Karkonoszy. Czasami są to obrazy gór pogranicza polsko-czeskiego lub polsko-słowackiego, które niekiedy stają się zamkniętymi wypowiedziami plastycznymi, bywa też, że stanowią ulotny szkic, który jest tylko preludium do dalszych poszukiwań. Jeśli lubią Państwo zapach lasu i wędrówki po wysokich, skalistych szczytach, to oglądana wystawa z pewnością wprawi Was w dobry nastrój i pozwoli na chwilę przenieść się w świat zdarzeń, gdzie doszło do połączenia sztalugi z liną i palety ze sprzętem wspinaczkowym.
Obrazy artystów stały się formą eksperymentu czasowego ponieważ plener dzielili na wspinanie i rysowanie. Dlaczego tak się dzieje? Miłość do wspinaczki jest dla nich ważną rzeczą, ale łączą ją ze słabością do sztuki. Inspiracja płynąca z kontaktu z górskim krajobrazem znajduje ujście w prezentowanych motywach. Zamki i fortyfikacje o różnym stanie zachowania przeplatają się z masywami górskimi. Ich prace, to głównie rysunki węglem oraz ołówkiem i pastele wykonane w różnych konfiguracjach technologicznych.Siatka rysunkowa tych pejzaży w niektórych przypadkach staje się pulsującą materią, przyjmuje zaskakujące formy, zawierające w sobie dosłownie dotyk skały. Wynikające z tego napięcia ujawniają coś, co ma związek z napływem energii, którą odczuwają w ich spotkaniach z górami i skałkami. Wystawa będzie nie lada gratką nie tylko dla koneserów wspinaczki ale również dla osób zainteresowanych materią artystyczną.
Wernisaż tej wystawy będzie miał miejsce w piątek 12 kwietnia 2024 roku o godz. 18:00.
Wstęp wolny.
Zapraszamy.
Napisz komentarz
Komentarze