Prof. zw. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz urodził się 5 maja 1947 r. w Środzie Śląskiej. W 1971 roku ukończył z wyróżnieniem studia wyższe na Wydziale Elektrycznym Akademii Górniczo‑Hutniczej. Dodatkowo studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie, na którym potem okresowo pracował jako profesor i kierownik Zakładu Biocybernetyki oraz Zakładu Biostatystyki i Informatyki Medycznej. Przeszedł ponadto gruntowne studia w zakresie metod matematycznych i informatycznych w ekonomii, uzyskując w efekcie pełne prawa profesora Akademii Ekonomicznej (obecnie Uniwersytetu Ekonomicznego) w Krakowie.
Od kwietnia 1971 roku całkowicie poświęcił się pracy naukowej związanej z biocybernetyką, automatyką i informatyką, osiągając kolejno w 1975 roku stopień naukowy doktora, w 1981 roku - doktora habilitowanego, w 1986 roku - profesora, a w 1991 roku - profesora zwyczajnego nauk technicznych ‑ wszystkie w AGH.
Napisał i opublikował ponad 1200 prac naukowych, które były wydawane w renomowanych periodykach naukowych w kraju i za granicą oraz prezentowane na ponad 200 konferencjach naukowych - krajowych i międzynarodowych. Napisał także ponad 100 monografii naukowych i innych książek, m.in. cenionych i poszukiwanych podręczników, a także ponad 800 artykułów i kilka książek popularnonaukowych.
Główne osiągnięcia naukowe profesora Tadeusiewicza polegają na tym, że sześciokrotnie zapoczątkowywał on w Polsce nowe kierunki badań naukowych. Należą do nich:
- badania w zakresie modelowania cybernetycznego systemów biologicznych oraz innych zagadnień biocybernetyki i inżynierii biomedycznej;
- pionierskie prace związane z rozpoznawaniem mowy polskiej których m.in. efektem była książka „Sygnał Mowy” - podstawowa praca monograficzna z zakresu tak zwanej „technologii mowy”;
- prace na temat computer vision w zastosowaniach przemysłowych;
- prace dotyczące dziedziny sieci neuronowych, którą w Polsce zapoczątkowała Jego książka zatytułowana „Sieci neuronowe” opublikowana w 1993 roku;
- badania naukowe w sposób skojarzony łączące analizę przesłanek technicznych, społecznych, psychologicznych i ekonomicznych rozwoju tak zwanego Społeczeństwa Informacyjnego. Efektem tych prac była Jego książka „Społeczność Internetu” która miała 3 wydania w Polsce oraz 4 wydania w państwach ościennych;
- badania naukowe dotyczące interpretacji obrazów medycznych a w szczególności automatycznego rozumienia obrazów medycznych.
Wypromował łącznie 75 doktorów, recenzował 333 rozprawy doktorskie i 172 rozprawy habilitacyjne. Opiniował też 158 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora, opracowywał dwanaście wniosków o nadanie tytułu doktora honoris causa, w tym między innymi laudację dla Ojca Świętego Jana Pawła II. Wielokrotnie był powoływany w charakterze super‑recenzenta Centralnej Komisji ds. Stopni Naukowych i Tytułu Naukowego.
W styczniu 1998 roku w powszechnym i tajnym głosowaniu członków PAU Profesor Tadeusiewicz został wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności, natomiast w lutym tego samego roku Międzynarodowa Organizacja Inżynierów Europejskich FEANI nadała Profesorowi Tadeusiewiczowi tytuł Euroinżyniera. W lutym 2000 roku został wybrany (w wyniku tajnego głosowania przeprowadzonego w Moskwie) na członka zagranicznego Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych. W czerwcu 2002 roku Profesor Tadeusiewicz został wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk, a w 2013 - awansowany na członka rzeczywistego PAN. We wrześniu 2003 roku został wybrany na członka tytularnego Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury (z siedzibą w Paryżu), a w listopadzie 2006 roku został wybrany na członka Światowej Akademii Nauk (z siedzibą w San Francisco), w 2013 roku został wyróżniony tytułem członka aktywnego Academia Scientiarum et Artium Europaea (Salzburg). W latach 2001‑2015 Profesorowi Ryszardowi Tadeusiewiczowi nadano tytuły doktora honoris causa lub honorowego profesora
w dwunastu uczelniach polskich i zagranicznych.
Profesor Tadeusiewicz od połowy lat 70. pracuje w dwóch komitetach Polskiej Akademii Nauk: Komitecie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej oraz w Komitecie Automatyki i Robotyki. Pracuje także w wielu komisjach PAN. Trzykrotnie został wybrany do pełnienia funkcji wiceprezesa Krakowskiego Oddziału PAN oraz (w osobnych tajnych wyborach) na członka Prezydium PAN
w Warszawie.
W 1996 roku w powszechnych i tajnych wyborach został ogromną większością głosów wybrany na stanowisko prorektora AGH ds. Nauki, a w styczniu 1998 roku - na stanowisko rektora AGH. Wybór ten społeczność AGH powtórzyła zdecydowanie w 1999 roku, powierzając Profesorowi Tadeusiewiczowi funkcję rektora tej uczelni na kadencję 1999 ‑ 2002, a następnie na kadencję 2002 ‑ 2005. Profesor Tadeusiewicz był najdłużej nieprzerwanie pracującym rektorem w całej Polsce oraz najdłużej sprawującym urząd rektorem w historii AGH.
Jako rektor AGH Profesor Tadeusiewicz został wybrany w 1999 roku przez rektorów innych uczelni polskich na członka prezydium KRASP (Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich), przewodniczącego KRPUT (Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych) oraz wiceprzewodniczącego KRUK (Konferencji Rektorów Uczelni Krakowskich). W kolejnej kadencji (2002‑2005) pełnił funkcję wiceprzewodniczącego KRPUT i wiceprzewodniczącego KRUK. Jako rektor AGH Profesor Ryszard Tadeusiewicz był także bardzo aktywnym członkiem CRE (Konferencji Rektorów Europy, przekształconej potem w Unię Europejskich Uniwersytetów EUA) oraz Polskiego Forum Akademicko‑Gospodarczego.
Profesor Tadeusiewicz został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2019 roku - Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego orderu.
Napisz komentarz
Komentarze